Hindi ko maiiwasan alalahanin ang nakaraan ito ang naging patunay ng ating pinagsamahan ngayon sabay nating wakasan. Ala- alang Dapat Hanggang Doon Nalang Ang Hirap palang magmahal lalo na kong wala kanang nararamdam sa taong pinahalagahan mo nang kay tagal. hindi ko sinasadya mabaling ang patangin ko sa iba dahil wala kanang halaga, Oras mo kase ay nasa iba na, hindi mo lang nahahalata na akala mo ay meron pa ba? Meron pa bang babalikan ako ay iyong kinalimutan na, ng walang dahilan ang bilis pala Talaga ako ay binaliwala, kaya ako ay naagaw na ng hindi sinasadya, minahal kita kaso Mas minahal mo sya ikaw ay nahulog na, ako ay nawala sa landas mong nag iiba na, ikaw ay nag bago na ang sakit-sakit pala talaga, mahal kita pero tama na, ako ay nag pabaya ngayong wala kana, ito ay nabasa mo na ang saloobin ko ay binaliwala alam kona wala na talaga pag-asa na maging tayo na, paalam na.
“Paalam”
Salitang ayokong marinig galling “SAYO”. Dahil ang gusto ko lang naman na ikaw na hanggang dulo. Pero lahat nang iyon ay nag-laho, lahat nang yon ay naging ala-ala na lang sa paglipas ng panahon sakit, pa rin ang dulot “PAALAM”. Nakilala ko siya sa facebook di ko nga alam kung paano ko siya naging friend sa facebook, dahil nagulat nalang ako nang may nag-message sa akin sa messenger. Honestly, nakikipag-usap naman ako sa hindi ko kilalang tao pero since through facebook nga lang kami mag-kakakilala hindi naman ako nagdalawang isip na replyan siya kase alam ko panandalian lang naman iyon. Nagsimula sa “Good morning, Good afternoon, Good evening”, ”Kamustahan”, “kumain ka na ba?”, “ano nang ginagawa mo?”, “ingat ka diyan” hanggang sa naging routine yung ganoon araw-araw. Hanggang sa umabot na hindi na healthy yung flow nung conversation naming dalawa, dahil unti-onti na kaming nagiging toxic sa ganoong set up naming dalawa kaya napag-desisyonan nalang naming na itigil na lang. Akala ko “SAYA” na ang dulot “MO”, pero pag-dating pala sa dulo “SAKIT” na ang dulot “MO”. For more blogs, mrbolero.com. Enjoy reading!